qırılmaq

qırılmaq
f.
1. Kəsilmək, kəsilib ayrılmaq, qopmaq, qopub düşmək. İp qırıldı. Düymə qırılıb düşdü. – . . Taxılın sünbülləri ayaq üstə durduğu yerdə bilmirsən nədənsə qırılıb düşür yerə. C. M..
2. Birdən kəsilmək, əlaqə kəsilmək. Söhbət ortada qırıldı. Əlaqə qırıldı.
3. Sınmaq, parçalanmaq, tikə-tikə olmaq. Pəncərənin şüşəsi qırıldı. Qablar əlindən düşüb qırıldı. Saat düşüb qırıldı. – İnək qoca idi. Bir buynuzu da dibindən qırılmışdı. C. M.. Qılıncı qırılmış, papağı itmiş polis nəfərləri tələdən qurtulmuş tülkü kimi qaçırdılar. M. S. O..
4. məc. İncimək, sınmaq, xatirinə dəymək. Qəlbi qırılmaq. Könlü qırılmaq.
5. Kütləvi surətdə tələf olmaq, məhv olmaq, ölmək. Quşlar soyuqdan qırıldı. Görülən tədbirlər nəticəsində siçanların hamısı qırıldı. – <Üçüncü kəndli:> Bir üç il bundan irəli kəndə «xalyar» naxoşluğu düşmüş idi, nə qədər adam qırıldı. Ə. H.. <Pirqulu:> Onsuz da ki acından ölürük, qoy birdəfəlik qırılaq. C. C..
6. Ağrımaq; sümüklərdə ağrı, sızı, əzginlik hiss etmək. Bədənim bütün qırılır. – Onun sümükləri qırılırdı. Bir qədər də yorğana büründü, titrəməyə düşdü. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • qırılma — «Qırılmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sınmaq — f. 1. Bir şeyə bərk toxunaraq parçalanmaq, tikə tikə olmaq, xırda hissələrə ayrılmaq; qırılmaq, zədələnmək. Boşqablar əlimdən düşüb sındı. Pəncərə sınıb töküldü. – Su səhəngi suda sınar. (Ata. sözü). . . Əli yumurtasının künəsini tutur və deyir:… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qəlpələnmək — f. Bir şeydən kiçik parça qopmaq, yaxud qırılmaq. Daş qəlpələndi. // Bir şeyə ilişib bir tikəsi qırılmaq, qopmaq. Ətəyim mıxa ilişib qəlpələndi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dilənkə — (Cəlilabad) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış sahəsi. – Ağac qıranda dilənkədən qıreylər, yoxsa abeşig tutey …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • düzdəmməx’ — (Qazax) qırılmaq, tələf olmaq, məhv olmaq. – Səni görüm düzdənəsəη …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • gudullamax — (Zəngilan) barama sarımaq ərəfəsində xəstələnib qırılmaq (baramaqurduna aiddir). – Qurdumun çoxu şaxlıyanda gudulladı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kərd — f. 1) görülmüş iş, əməl; 2) lək, kərdi; 3) əkilmiş tarla; 4) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış hissəsi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ağır — sif. 1. Böyük çəkisi, vəzni olan (yüngül ziddi). Ağır yük. Ağır daş. Ağır çamadan. – Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. M. C.. Küçələr izdihamla çalxanır; Yükü ağır bir gəminin ləngəri kimi. R. R.. // Sanballı. 2. Güclü, şiddətli, təsirli.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aman — is. <ər.> 1. Əmin amanlıq, əmniyyət, təhlükəsizlik, qorxusuzluq, dinclik. 2. Möhlət, macal, imkan. Aman vermək – macal vermək, imkan vermək, vaxt vermək, rahat buraxmaq. <Molla İbrahim Xəlil:> Gümüş xahiş edənlər bir mərtəbədə çoxdur… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağırsaq — is. 1. anat. Həzm prosesində mühüm rol oynayan bədən üzvü, selikli, elastik borular şəklində olur. Acı bağırsaq – bağırsaqların mədə ilə yoğun bağırsaq arasındakı hissəsi, nazik bağırsaq. Düz bağırsaq – bağırsaq kanalının dal hissəsi, qurtaracağı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”